The Perks of being in Australia
Door: Manon & Anne
Blijf op de hoogte en volg Manon & Anne
22 November 2012 | Australië, Sydney
Ja mensen we leven nog hoor! We hebben het de afgelopen 2 weken zoooo druk gehad dat we helemaal vergeten waren om een reisverslag te schrijven! Sawry :) Maargoed, nu krijgen jullie een update van de afgelopen twee weken, en omdat wij zo busy zijn geweest wordt het een lange. Ga er dus maar lekker voor zitten.
We waren gebleven bij de dag van de Melbourne Cup, dat lijkt voor ons al weer eeuwen geleden, er is in de tussentijd zo veel gebeurd! We zullen bij het begin beginnen, de dag na de Melbourne Cup gingen we over de hoofdstraat van onze wijk (Balmain) wandelen. In de eerste instantie alleen om een beetje de buurt te leren kennen, maar toen dachten we met ons superintelligente brein: hé, laten we ook alvast kijken voor een baan, want als de middelbare scholen straks zomervakantie hebben willen al die stomme scholieren natuurlijk ook een baan. Nou, een uur later hadden we allebei een trial-dag bij een café te pakken. Kassaaaaaa! Dat was op een woensdag en Anne moest vrijdag al beginnen. Dus. Het café waar we nu inmiddels allebei werken is heel leuk, het is van een Libanese man en het menu is ook een beetje Libanees. Oké nu klinkt het een beetje shabby, maar dat is het absoluut niet, het is best een hip cafeetje en ze focussen zich vooral op koffie. Er werkt ook een ander Nederlands meisje wat heel aardig is en de rest van het team is ook erg leuk! De baas is af en toe wat warrig, maar we negeren hem gewoon, dus daar hebben we geen last van mwuhaha! Wel een beetje raar, want we hoorden vorige week dus hij hij de zaak gaat verkopen…. Maar over hoe dat precies gaat allemaal is nog niets duidelijk, dus we zien het allemaal wel! Maar het komt wel goed Maargoed, terug naar het verslag. Die donderdag na de awesome-we-hebben-een-baan-woensdag gingen we onze mobile telefoon regelen, zodat we eindelijk meetellen in de Australische samenleving. De jongen die ons hielp was een complete retard maar nadat we een uur (en dit is niet overdreven) in de winkel hadden doorgebracht, is toch alles gelukt. Tja, je zou denken, hoe moeilijk is het nou om iemand een prepaid kaartje te verkopen en er beltegoed op te zetten. Nou, in Australie wordt dit als een hele klus gezien en zoals wij gemerkt hebben beschikt niet iedereen over de kwaliteiten om dat klusje te klaren. Maar we hebben het overleefd en we kunnen nu volop bellen en sms’en, daar maken we dan ook ruim gebruik van mwuhaha! Oké, vrijdag was de de grote dag voor Anne, ze moest bewijzen of ze en geboren serveerster was, want volgens de baas was waitress niet iets wat je kon leren, je moest er voor GEBOREN zijn. Yeah right. Het bleek echt supereasy en Anne heft glansrijk de trial en de training doorstaan. Want ja, ze was GEBOREN voor het waitress vak. Ahum. Maargoed, omdat blonde meisjes nou eenmaal goed zijn voor de klantentoestroom moest Anne ook het hele weekend werken. Miemiemie, hierdor mistte ze het Newtown Festival! Het Newtown festival is een festival met allemaal lokale talenten en bandjes, en het is gewoon in een parkje (niet eens ten grootte van het malieveld) miden in de wijk Newtown. De toegang is gratis; er werd alleen wel van je verwacht dat je een donatie van ‘paper or gold coins’ (dat is dus 1 of 2 dollar) gaf bij de ingang. Alle opbrengsten zouden naar een goed doel gaan. Manon was daar zondag du sheen geweest met Philip en Yvette. Het was heel erg leuk, allemaal leuke standjes en live muziek. We zijn wel tot de conclusie gekomen dat er heeeeule rare mensen in Newtown wonen. Newtown is zeg maar de kijk-mij-eens-even-hip-zijn-met-mijn-roze-pruik-en-piercings-op-mijn-hele-lichaam-wijk. Heel leuk om naar te kijken allemaal. Het enige minpunt aan het festival was dat Manon gezelschap kreeg van een bij die dacht, hé laat ik eens een wat bloed van die blonde chick proeven. Ze heeft er nog steeds een litteken van. (Ja, en het is heel groot) Klote beesten. Gelukkig was er een vriendelijke meneer van het St. Johns Hospital om eerste hulp te verlenen en werd de angel (met de kont van de betreffende bij er nog aan) er vakkundig uitgewrikt. Na een pleister er een kusje was het meeste leed toch wel geleden en konden we terug naar de muziek. Het festival was rond 17u afgelopen, dus Anne probeerde uit haar werk naar Newtown te racen maar ze was te laat dus gingen we met z’n allen naar een pub om nog even wat te drinken en bij te komen van het rare-mensen-gehalte van die zondag. Die maandag daarna begon Anne voor het echie met werken, en Manon moest zich een dagje vervelen (wat ze minder erg vind dan ze laat blijken.. ;)). Maar ze is erg nuttig bezig geweest met schoonmaken en andere huishoudelijke klusjes! Dinsdag was Anne gelukkig vrij en toen zijn we naaaaaar Coogee Beach geweest! Jaloers? Mwuhahaha! Coogee is heel leuk, er zijn veel reizigers en veel jonge mensen. Er is een straatje met allemaal restaurantjes en winkeltjes. We hebben bij een supermarkt wat te eten gekocht en dat hebben we lekker op het strand in de zon opgegeten! En we zijn zelfs een beetje bruin geworden. Ha. Ha. We hebben medelijden met jullie hoor, ‘s ochtend op het fietsje met handschoenen aan in de vrieskou. HAHAHAHA. Oké back to the point, woensdag was het weer wat minder lekker dan dinsdag. Geen zorgen, we konden nog steeds een korte broek aan hoor. Maar we zijn toen naar de film geweest, Yvette had namelijk twee gratis kaartjes voor To Rome With Love en aangezien wij arme backpackers zijn (met een eigen huis en een baan ja) hebben wij met liefde gebruik gemaakt van de kaartjes. De bioscoop was in Newtown dus we hebben daar ook nog even koffie gedronken op een terrasje en naar alle rare mensen gekeken die voorbij kwamen. Heerlijk. ‘s Avonds hebben we worteltjestaart (naar het famous recept van Els) gemaakt. Donderdag moest Anne helaas weer werken maar omdat het zo rustig was mocht ze om 14u weg! Rond 16u zijn we met de bus naar de universiteit geweest om Yvette op te halen van haar werk om daarna door te gaan naar onze eerste yoga-les. De University of Sydney is echt geweldig. De campus is zo leuk, de gebouwen zijn zo mooi (zo’n oude Harry Potter stijl allesss) en de mensen zien er ook heel aardig uit. We willen er zoooo graag studeren, je wordt gewoon blij als je over de campus loopt. Helaas is het iets van 80,000 dollar per jaar. Maar we gingen dus naar de universiteit om Yvette op te halen. Ze werkt echt in het mooiste gebouw van de hele campus. Het heeft een supermooie binnenplaats met een grote bloesemboom. Het is echt zo gaaf. Maar we gingen Yvette dus ophalen omdat we naar yoga gingen. Jawel yoga. Twee nuchtere, lompe en total niet elastische meisjes zoals wij gingen naar yoga. En het was awesome. Echt waar, het is zo leuk! We dachten dat we in de lach zouden schieten en alleen maar om zouden vallen enzo, maar we hebben best talent al zeggen we het zelf. Dus het was echt superleuk (niet sarcastisch dit keer) en als we thuis zijn laten we jullie allemaal in de Warrior 1,2 en 3 of in de Dog-pose staan, so beware....
De yogaschool is in Glebe, dat is een beetje een artistieke wijk met allemaal restaurantjes en bars in de hoofdstraat. Na yoga gingen we met Yvette daar wat eten, want Philip was pokeren met zijn friends. Het was erg lekker eten en gezellig en na het eten zijn we nog wat gaan drinken in The Little Guy, een superschattige bar, heel klein maar heel gezellig. Na de bar ging Yvette naar huis en wij naar de stad om voor het eerst in Sydney uit te gaan. We wisten dat er een backpackers bar/club was, dus wij dachten, nou dan gaan we daar maar heen. We dachten, leuk dan komen we in contact met andere reizigers. Nou geloof ons, dat wil je niet. Jezus mina wat een debielen zijn de meesten. Het waren vooral drunken Engelsen en Ieren die we daar gezien hebben en daar willen we als het even kan geen contact mee. Gelukkig was de muziek wel oké en waren er ook veel locals dus we hebben ons prima vermaakt mwuhahaha. De details komen niet op internet... (Die zijn er niet, maar we doen graag cool en mysterieus)
Dus. Gelukkig waren we vrijdag vrij en konden we onze roes uitslapen en let’s face it, ook bijkomen van de spierpijn van yoga. Dat hebben we dan ook gedaan tot een uurtje of 14u. Toen hebben we Dexter en Into The Wild gekeken omdat het weer niet top was en toen was het al weer avond. Jawel, het was een inspirerende dag. Zaterdag moest er helaas peanutbutter weer gewerkt worden en Manon kwam gezellig even langs. Ze ging vragen wanneer zij mocht komen omdat ze zich verveelde thuis (Again, ze vond het echt niet zo heeeeeeeel erg) en gelukkig mocht zij zondag voor trial komen. Zondag was dus de trial van Manon en ook zij heeft die glansrijk gehaald! Zondag mochten we dus samen werken, dus dat was heel leuk. Beetje jammer was wel dat de rest van de crew had afegezegd en dat we dus ook letterlijk met z’n tween een café moesten runnen. Gelukkig zijn we allebei GEBOREN voor het waitress vak dus dat ging uiteraard primaaaa. Na het werk zondag zijn we naar de Glebe Point Road Street Fair geweest, dat is dus de hoofdstraat in Glebe waar live muziek was en allemaal eten. Nice. Yvette en Philip waren daar al en we hebben kennis gemaakt met hun vrienden, die waren allemaal erg aardig. Dat is mooi meegenomen want we gaan met ze kamperen over 3 weken haha! Yvette en Philip waren zondag 12 jaar getrouwd en ze gingen romantisch uiteten. Manon en ik gingen dus voor onszelf koken, PANCAKES mwuahaha! Die hebben we heerlijk opgepeuzeld onder het genot van Kill Bill, jaa we kennen onze klassiekers. Maandag moest Manon werken en was Anne eindelijk een keertje vrij! Dinsdag was dat andersom en ‘s avonds hadden we DEXTER NIGHT! Life is gooood. Woensdag, gister dus, waren we weer allebei vrij en zijn we eerst naar yoga geweest, uiteraard waren we weer supergut! Na yoga zijn we naar het strand geweest, ook dat was weer erg lekker! Beetje jammer was wel dat we op de terugweg met de bus in de spits stonden in de stad. Het stuk waar we normal 45 min over doen, deden we nu 1,5u over. Awesome. Vandaag moest Manon weer werken en was Anne weer vrij, maar het is nu 11u en Manon is net alweer terug gekomen, het was zo rustig dat ze eerder weg mocht! Vanavond gaan we weer naar yoga en dan moet Anne morgen weer werken. Ja man, wij zijn echt moneymakersssssss, Australische dollars om precies te zijn :)
Nou jullie zijn weer helemaal op de hoogte van onze avonturen en we laten snel weer wat horen! En we vinden jullie reactie heel erg leuk, hou dat vast zou ik zeggen!
Xxxxxxxxxxxx van jullie liefste Australische blondies
We waren gebleven bij de dag van de Melbourne Cup, dat lijkt voor ons al weer eeuwen geleden, er is in de tussentijd zo veel gebeurd! We zullen bij het begin beginnen, de dag na de Melbourne Cup gingen we over de hoofdstraat van onze wijk (Balmain) wandelen. In de eerste instantie alleen om een beetje de buurt te leren kennen, maar toen dachten we met ons superintelligente brein: hé, laten we ook alvast kijken voor een baan, want als de middelbare scholen straks zomervakantie hebben willen al die stomme scholieren natuurlijk ook een baan. Nou, een uur later hadden we allebei een trial-dag bij een café te pakken. Kassaaaaaa! Dat was op een woensdag en Anne moest vrijdag al beginnen. Dus. Het café waar we nu inmiddels allebei werken is heel leuk, het is van een Libanese man en het menu is ook een beetje Libanees. Oké nu klinkt het een beetje shabby, maar dat is het absoluut niet, het is best een hip cafeetje en ze focussen zich vooral op koffie. Er werkt ook een ander Nederlands meisje wat heel aardig is en de rest van het team is ook erg leuk! De baas is af en toe wat warrig, maar we negeren hem gewoon, dus daar hebben we geen last van mwuhaha! Wel een beetje raar, want we hoorden vorige week dus hij hij de zaak gaat verkopen…. Maar over hoe dat precies gaat allemaal is nog niets duidelijk, dus we zien het allemaal wel! Maar het komt wel goed Maargoed, terug naar het verslag. Die donderdag na de awesome-we-hebben-een-baan-woensdag gingen we onze mobile telefoon regelen, zodat we eindelijk meetellen in de Australische samenleving. De jongen die ons hielp was een complete retard maar nadat we een uur (en dit is niet overdreven) in de winkel hadden doorgebracht, is toch alles gelukt. Tja, je zou denken, hoe moeilijk is het nou om iemand een prepaid kaartje te verkopen en er beltegoed op te zetten. Nou, in Australie wordt dit als een hele klus gezien en zoals wij gemerkt hebben beschikt niet iedereen over de kwaliteiten om dat klusje te klaren. Maar we hebben het overleefd en we kunnen nu volop bellen en sms’en, daar maken we dan ook ruim gebruik van mwuhaha! Oké, vrijdag was de de grote dag voor Anne, ze moest bewijzen of ze en geboren serveerster was, want volgens de baas was waitress niet iets wat je kon leren, je moest er voor GEBOREN zijn. Yeah right. Het bleek echt supereasy en Anne heft glansrijk de trial en de training doorstaan. Want ja, ze was GEBOREN voor het waitress vak. Ahum. Maargoed, omdat blonde meisjes nou eenmaal goed zijn voor de klantentoestroom moest Anne ook het hele weekend werken. Miemiemie, hierdor mistte ze het Newtown Festival! Het Newtown festival is een festival met allemaal lokale talenten en bandjes, en het is gewoon in een parkje (niet eens ten grootte van het malieveld) miden in de wijk Newtown. De toegang is gratis; er werd alleen wel van je verwacht dat je een donatie van ‘paper or gold coins’ (dat is dus 1 of 2 dollar) gaf bij de ingang. Alle opbrengsten zouden naar een goed doel gaan. Manon was daar zondag du sheen geweest met Philip en Yvette. Het was heel erg leuk, allemaal leuke standjes en live muziek. We zijn wel tot de conclusie gekomen dat er heeeeule rare mensen in Newtown wonen. Newtown is zeg maar de kijk-mij-eens-even-hip-zijn-met-mijn-roze-pruik-en-piercings-op-mijn-hele-lichaam-wijk. Heel leuk om naar te kijken allemaal. Het enige minpunt aan het festival was dat Manon gezelschap kreeg van een bij die dacht, hé laat ik eens een wat bloed van die blonde chick proeven. Ze heeft er nog steeds een litteken van. (Ja, en het is heel groot) Klote beesten. Gelukkig was er een vriendelijke meneer van het St. Johns Hospital om eerste hulp te verlenen en werd de angel (met de kont van de betreffende bij er nog aan) er vakkundig uitgewrikt. Na een pleister er een kusje was het meeste leed toch wel geleden en konden we terug naar de muziek. Het festival was rond 17u afgelopen, dus Anne probeerde uit haar werk naar Newtown te racen maar ze was te laat dus gingen we met z’n allen naar een pub om nog even wat te drinken en bij te komen van het rare-mensen-gehalte van die zondag. Die maandag daarna begon Anne voor het echie met werken, en Manon moest zich een dagje vervelen (wat ze minder erg vind dan ze laat blijken.. ;)). Maar ze is erg nuttig bezig geweest met schoonmaken en andere huishoudelijke klusjes! Dinsdag was Anne gelukkig vrij en toen zijn we naaaaaar Coogee Beach geweest! Jaloers? Mwuhahaha! Coogee is heel leuk, er zijn veel reizigers en veel jonge mensen. Er is een straatje met allemaal restaurantjes en winkeltjes. We hebben bij een supermarkt wat te eten gekocht en dat hebben we lekker op het strand in de zon opgegeten! En we zijn zelfs een beetje bruin geworden. Ha. Ha. We hebben medelijden met jullie hoor, ‘s ochtend op het fietsje met handschoenen aan in de vrieskou. HAHAHAHA. Oké back to the point, woensdag was het weer wat minder lekker dan dinsdag. Geen zorgen, we konden nog steeds een korte broek aan hoor. Maar we zijn toen naar de film geweest, Yvette had namelijk twee gratis kaartjes voor To Rome With Love en aangezien wij arme backpackers zijn (met een eigen huis en een baan ja) hebben wij met liefde gebruik gemaakt van de kaartjes. De bioscoop was in Newtown dus we hebben daar ook nog even koffie gedronken op een terrasje en naar alle rare mensen gekeken die voorbij kwamen. Heerlijk. ‘s Avonds hebben we worteltjestaart (naar het famous recept van Els) gemaakt. Donderdag moest Anne helaas weer werken maar omdat het zo rustig was mocht ze om 14u weg! Rond 16u zijn we met de bus naar de universiteit geweest om Yvette op te halen van haar werk om daarna door te gaan naar onze eerste yoga-les. De University of Sydney is echt geweldig. De campus is zo leuk, de gebouwen zijn zo mooi (zo’n oude Harry Potter stijl allesss) en de mensen zien er ook heel aardig uit. We willen er zoooo graag studeren, je wordt gewoon blij als je over de campus loopt. Helaas is het iets van 80,000 dollar per jaar. Maar we gingen dus naar de universiteit om Yvette op te halen. Ze werkt echt in het mooiste gebouw van de hele campus. Het heeft een supermooie binnenplaats met een grote bloesemboom. Het is echt zo gaaf. Maar we gingen Yvette dus ophalen omdat we naar yoga gingen. Jawel yoga. Twee nuchtere, lompe en total niet elastische meisjes zoals wij gingen naar yoga. En het was awesome. Echt waar, het is zo leuk! We dachten dat we in de lach zouden schieten en alleen maar om zouden vallen enzo, maar we hebben best talent al zeggen we het zelf. Dus het was echt superleuk (niet sarcastisch dit keer) en als we thuis zijn laten we jullie allemaal in de Warrior 1,2 en 3 of in de Dog-pose staan, so beware....
De yogaschool is in Glebe, dat is een beetje een artistieke wijk met allemaal restaurantjes en bars in de hoofdstraat. Na yoga gingen we met Yvette daar wat eten, want Philip was pokeren met zijn friends. Het was erg lekker eten en gezellig en na het eten zijn we nog wat gaan drinken in The Little Guy, een superschattige bar, heel klein maar heel gezellig. Na de bar ging Yvette naar huis en wij naar de stad om voor het eerst in Sydney uit te gaan. We wisten dat er een backpackers bar/club was, dus wij dachten, nou dan gaan we daar maar heen. We dachten, leuk dan komen we in contact met andere reizigers. Nou geloof ons, dat wil je niet. Jezus mina wat een debielen zijn de meesten. Het waren vooral drunken Engelsen en Ieren die we daar gezien hebben en daar willen we als het even kan geen contact mee. Gelukkig was de muziek wel oké en waren er ook veel locals dus we hebben ons prima vermaakt mwuhahaha. De details komen niet op internet... (Die zijn er niet, maar we doen graag cool en mysterieus)
Dus. Gelukkig waren we vrijdag vrij en konden we onze roes uitslapen en let’s face it, ook bijkomen van de spierpijn van yoga. Dat hebben we dan ook gedaan tot een uurtje of 14u. Toen hebben we Dexter en Into The Wild gekeken omdat het weer niet top was en toen was het al weer avond. Jawel, het was een inspirerende dag. Zaterdag moest er helaas peanutbutter weer gewerkt worden en Manon kwam gezellig even langs. Ze ging vragen wanneer zij mocht komen omdat ze zich verveelde thuis (Again, ze vond het echt niet zo heeeeeeeel erg) en gelukkig mocht zij zondag voor trial komen. Zondag was dus de trial van Manon en ook zij heeft die glansrijk gehaald! Zondag mochten we dus samen werken, dus dat was heel leuk. Beetje jammer was wel dat de rest van de crew had afegezegd en dat we dus ook letterlijk met z’n tween een café moesten runnen. Gelukkig zijn we allebei GEBOREN voor het waitress vak dus dat ging uiteraard primaaaa. Na het werk zondag zijn we naar de Glebe Point Road Street Fair geweest, dat is dus de hoofdstraat in Glebe waar live muziek was en allemaal eten. Nice. Yvette en Philip waren daar al en we hebben kennis gemaakt met hun vrienden, die waren allemaal erg aardig. Dat is mooi meegenomen want we gaan met ze kamperen over 3 weken haha! Yvette en Philip waren zondag 12 jaar getrouwd en ze gingen romantisch uiteten. Manon en ik gingen dus voor onszelf koken, PANCAKES mwuahaha! Die hebben we heerlijk opgepeuzeld onder het genot van Kill Bill, jaa we kennen onze klassiekers. Maandag moest Manon werken en was Anne eindelijk een keertje vrij! Dinsdag was dat andersom en ‘s avonds hadden we DEXTER NIGHT! Life is gooood. Woensdag, gister dus, waren we weer allebei vrij en zijn we eerst naar yoga geweest, uiteraard waren we weer supergut! Na yoga zijn we naar het strand geweest, ook dat was weer erg lekker! Beetje jammer was wel dat we op de terugweg met de bus in de spits stonden in de stad. Het stuk waar we normal 45 min over doen, deden we nu 1,5u over. Awesome. Vandaag moest Manon weer werken en was Anne weer vrij, maar het is nu 11u en Manon is net alweer terug gekomen, het was zo rustig dat ze eerder weg mocht! Vanavond gaan we weer naar yoga en dan moet Anne morgen weer werken. Ja man, wij zijn echt moneymakersssssss, Australische dollars om precies te zijn :)
Nou jullie zijn weer helemaal op de hoogte van onze avonturen en we laten snel weer wat horen! En we vinden jullie reactie heel erg leuk, hou dat vast zou ik zeggen!
Xxxxxxxxxxxx van jullie liefste Australische blondies
-
22 November 2012 - 07:22
Sabien:
Gaaf leven hebben jullie toch.
Maar mijn leven is vandaag toch even ietsiepietie gaver wanttt IK GA NAAR JASON MRAZ :)
Doei! -
22 November 2012 - 08:07
Diede:
Lieverds, wat goed om te horen dat jullie het zo naar je zin hebben! En jullie vervelen je iig niet haha! Klinkt top allemaal, ben jaloers. Genieten! Hele dikke kus! -
22 November 2012 - 09:44
Claire:
Super gaaaaaf -
22 November 2012 - 09:44
Claire:
Super gaaaaaf -
22 November 2012 - 10:02
Michelle:
lekker beziggg chickies!!!! haha heel herkenbaar die engelse backpackers! maar er zijn ook leuke backpackers (ik)
misschien helpt het als je niet naar de crazy canary gaat.... :)
en yoga!!!!!! wat leuk!!! laat het zien aan kimbo dan zijn jullie gelijk vrienden yeeeeew
maar eh echt leuk om jullie reisverslagen te lezen ga zo door :) :) liefde uit het zonnige (echt waar!!!) den haag xxxx -
22 November 2012 - 11:11
Dini:
Weer een superleuk verslag.
Oooohhh, dus jullie zijn naar Yoga op donderdagavond ipv skypen met het thuisfront.
Veel plezier. -
22 November 2012 - 14:09
Nikki:
Leuk verslag! Krijg gewoon zin om naar jullie toe te komen! Natuurlijk zijn jullie geboren als serveersters, jullie zijn toch super goed?! Love you! Xxxx -
22 November 2012 - 14:27
Iris:
Ooeehh schatties, klinkt helemaal leuk! Aahh zo jaloers elke keer... Ik vind het heel leuk om jullie verhalen te lezen dus houden jullie dat vooral vast! Ik hou van jullie, kusje kusje -
23 November 2012 - 15:39
Elly:
Hoi lieve Anne en Manon, ik geniet van jullie verhalen, superleuk!! xxxxx -
23 November 2012 - 23:32
Kiek:
Sorry voor de late reactie, maar beter laat dan nooit! Wat super leuk om jullie verslagen te lezen! Wel een beetje jammer dat ik nu degene ben die hier in Nederland, waar het regent en in de avond al vriest en waar het al rond een uurtje of 5 donker wordt, achter de computer zit.
Het is best wel raar om jullie verslagen nu te lezen maar wel super leuk!!
Wat super super super leuk dat jullie ook aan de yoga zitten:) lekker ontspannend, wat jullie vast wel nodig hebben toch;) En wat goed dat jullie nu al een baantje hebben, lekker geld verdienen, dan kunnen jullie dat zometeen lekker aan timtems uitgeven!
En hoe staat het met de leuke surf aussies?? HIer zijn ze niet dus ik neem het jullie erg kwalijk als jullie er daar niks mee uitspoken:)
Post maar snel een nieuw verslagje dan kan ik weer even lekker wegdromen naar het zonnige down under! genieten dutchieees!!!!! xxxx -
01 December 2012 - 19:41
Akshay:
Awesomee!!! Ik zou zo graag daarnaartoe willen komen nu! Het is hier namelijk aan het vriezen en het is hier saai zoals altijd. Btw als ik jullie was, en ik hoor hoe geweldig het daar is, zou ik na die zes maanden gewoon naar die uni van sydney gaan. Aangezien jullie geboren waitresses zijn, zullen jullie vast wel het geld bijelkaar sprokkelen ;).
Nog veel plezier, en ik kijk ernaar uit om jullie volgende verslag te lezen.
xxAkshay
ps:Ik studeer nu econometrie (wiskunde met een paar economische vakken) aan erasmus. Is best wel leuk,ik ben alleen aan het wachten totdatik dit land kan verlaten en ook kan gaan reizen net als jullie ;) -
10 December 2012 - 18:26
Willy Wijgh:
Lieve Manon en ook Anne (hoewel ik je niet ken)
Eindelijk heb ik eens de tijd genomen om jullie superleuke verslagen te lezen. Ik ben bij het nulpint begonnen, dus november 2011 en het was nogal wat leeswerk. Wat maken jullie een fantastisch reis en wat doen jullie een leuke dingen. Zo zie je maar life is easy for a girl named Manon. Houden zo en vooral blijven genieten.
Hier is het allerbelabberdst weer en erg koud, dit even voor jullie info, zodat je je dubbel lekker in het zonnetje kunt voelen. Wij zullen wel leiden, maar ja het is niet anders. Toch is de decembermaand ook wel gezellig. Heel erg leuk Sinterklaas gevierd met Tess en Saar en af en toe komen Kasper en Nynke logeren en dat is ook heel leuk.
Ik stop er nu mee en kijk uit naar jullie volgende belevenissen.
Liefs en geniet
Willy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
